....si ochii nu vor sa se inchida...gandurile nu vor sa incetineasca din drumul lor fara tinta...visele nu vor sa se piarda..strigatul meu de supravietuire nu vrea sa se opreasca.....insa puterile mele dau semnale de oboseala, probabil e cam mult si pt mine...maine e craciunul,defapt azi,e trecut de ora 12 ....
Primul craciun fara ea....imi e asa dor...dor de mama, fiinta care mi-a dat viata, care m-a indrumat si a avut mereu grija de mine, cea care m-a iubit indiferent de ce faceam....ma simt asa singura...sentimentul acela cand crezi ca esti a nimanui, nu ai pe nimeni aproape...probabil si faptul ca am fost dezamagita ma aduce in starea asta...am crezut, am speram, am visat dar in zadar...nu stiu de ce visele imi sunt spulberate....dar stiu ca si deziluziile isi au rostul lor in viata, ma trezesc din vis:|
Niciun comentariu:
Trimiteți un comentariu